Zawsze wiedziałam, że matka zostawiła mi coś w spadku, po prostu to czułam.
Dziś, gdy wyszłam z jaskinii potknęłam się o jakiś stary papirus. Rozwinęłam rulonik i odczytałam po cichu treść.
,, Droga Misti...
Nie myśl, że Cię nie kocham.
Może mnie nie pamiętasz, ale mówiłam Ci o tym
wiele razy. Jeśli czytasz ten list prawdopodobnie przewracam się w grobie.
Dostajesz ode mnie skarb rodzinny, który ukryłam dla Ciebie w zamku.
Nie jest to fortuna, tylko rodzinne pamiątki i kilka sztuczek. Mam do Ciebie prośbę...
Zostań, o ile to możliwe... Medykiem swojego stada. Jeśli nie, pogodzę się z tym.
Proszę, znajdź pamiątki i ukryj w domu.  "

Poszłam więc do zamku. Przeszukałam wszystkie sale... Nigdzie nie ma tej głupiej skrzynki!
Nagle przypomniało mi się jak to pierwszej nocy życia obudziłam się w starej komnacie, zupełnie pustej.
Przeszukałam ją dokładnie, skarb tam był!


Kiedy porządnie schowałam skarb w znanym mi miejscu, którego nazwy nie mogę nikomu narazie podać,
poszłam jeszcze na sekund pięć przed zamek.
Spotkałam tam takiego młotka... Ja i moje koleżanki mamy szczęście tylko takich spotykać...
Zarywa do każdej, która mu się opiera...
Tak sobie to tłumacze, bo zarywa tylko do mnie...
Wygląd wstawię później.
Tylko ciekawe... Co on tam robił, no oprócz zarywania do mnie?
A jeśli widział skarb? Coś tu śmierdzi...
Już ja się dowiem co!

C.D.N. -->

Sorry za brak dialogów. ; D